Καμία «κόκκινη γραμμή» στην υποστήριξη της Ουκρανίας, λέει στο BBC ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών

Δεν υπάρχουν «κόκκινες γραμμές» όσον αφορά τη στήριξη της Ουκρανίας, δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών στο BBC.

Ο Ζαν-Νοέλ Μπαρό είπε ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να εκτοξεύσει γαλλικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στη Ρωσία «στο πλαίσιο της λογικής της αυτοάμυνας», αλλά δεν επιβεβαίωσε εάν είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί γαλλικά όπλα.

«Η αρχή έχει τεθεί… τα μηνύματά μας προς τον Πρόεδρο Ζελένσκι έγιναν δεκτά καλά», είπε σε μια αποκλειστική συνέντευξη για την Κυριακή με τη Λόρα Κουένσμπεργκ.

Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έδειξε την προθυμία της Γαλλίας να επιτρέψει την εκτόξευση των πυραύλων της στη Ρωσία νωρίτερα αυτό το έτος. Αλλά τα σχόλια του Barrot είναι σημαντικά, τις επόμενες ημέρες μετά τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποιήθηκαν με αυτόν τον τρόπο για πρώτη φορά.

Ο Μπαρό, ο οποίος είχε συνομιλίες με τον υπουργό Εξωτερικών Ντέιβιντ Λάμι την Παρασκευή στο Λονδίνο, είπε ότι οι δυτικοί σύμμαχοι δεν πρέπει να θέτουν κανένα όριο στην υποστήριξη της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας και «να μην θέτουν και να εκφράζουν κόκκινες γραμμές».

Ερωτηθείς εάν αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ακόμη και γαλλικά στρατεύματα στη μάχη, είπε: «Δεν απορρίπτουμε καμία επιλογή».

“Θα υποστηρίξουμε την Ουκρανία όσο έντονα και όσο χρειαστεί. Γιατί; Επειδή διακυβεύεται η ασφάλειά μας. Κάθε φορά που ο ρωσικός στρατός προχωρά κατά ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο, η απειλή πλησιάζει κατά ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο στην Ευρώπη”, είπε.

Ο Μπαρό άφησε να εννοηθεί ότι προσκάλεσε την Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, όπως ζήτησε ο πρόεδρος Ζελένσκι. «Είμαστε ανοιχτοί στο να απευθύνουμε πρόσκληση και έτσι στις συζητήσεις μας με φίλους και συμμάχους, και φίλους και συμμάχους της Ουκρανίας, εργαζόμαστε για να τους φέρουμε πιο κοντά στις θέσεις μας», είπε ο Μπαρό.

Και πρότεινε ότι οι δυτικές χώρες θα πρέπει να αυξήσουν το ποσό που δαπανούν για την άμυνα, σημειώνοντας: «Φυσικά θα πρέπει να ξοδέψουμε περισσότερα αν θέλουμε να κάνουμε περισσότερα, και νομίζω ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτές τις νέες προκλήσεις».

Τα σχόλια του Barrot ακολουθούν μια εβδομάδα σημαντικής κλιμάκωσης στην Ουκρανία – με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ να εκτοξεύονται στη Ρωσία για πρώτη φορά, η Ρωσία εκτοξεύει όπως είπε νέου τύπου πυραύλου και ο Βλαντιμίρ Πούτιν προτείνοντας την πιθανότητα παγκόσμιου πολέμου.

Μια πηγή της βρετανικής κυβέρνησης περιγράφει τη στιγμή ως «σημείο κρίσης» ενόψει του χειμώνα και πριν από την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Πώς όμως θα πρέπει να απαντήσουν οι σύμμαχοι της Ουκρανίας στις απειλές του Πούτιν και στην ολοένα και πιο επικίνδυνη θέση της Ουκρανίας; Μίλησα με πηγές εντός και εκτός της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου για να καταλάβω ποια μπορεί να είναι τα επόμενα βήματα.

Στην κορυφή της λίστας είναι η διατήρηση της ροής των χρημάτων και της στρατιωτικής υποστήριξης. «Θα εμφανιζόμουν με τριπλασιασμό ευρωπαϊκών χρημάτων για την Ουκρανία και θα κυνηγούσα τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία», είπε μια πηγή. «Πρέπει να βρούμε ποιο είναι το πολεμικό σεντούκι που πρέπει να βρει η Ουκρανία για να πολεμήσει μέχρι το 2025 και μέχρι το 2026 – είναι δύσκολο να ζητήσουμε από τους φορολογούμενους των ΗΠΑ να πληρώσουν το λογαριασμό».

Δεν είναι περίεργο που υπάρχει μια έντονη αίσθηση στον αμυντικό κόσμο ότι η αύξηση των αμυντικών προϋπολογισμών είναι μέρος της απάντησης. Ο αρχηγός του στρατού, ναύαρχος Sir Tony Radakin, ο οποίος επισκέφθηκε τον Πρόεδρο Zelensky αυτή την εβδομάδα, μας είπε πριν από δεκαπενθήμερο ότι οι δαπάνες έπρεπε να αυξηθούν.

Όμως, με τα χρήματα περιορισμένα, και την κυβέρνηση να διστάζει ακόμη και να ορίσει ημερομηνία για την επίτευξη του στόχου της να δαπανήσει το 2,5% του ΑΕΠ για την άμυνα, υπάρχει μικρή πιθανότητα ξαφνικών ενέσεων επιπλέον δισεκατομμυρίων.

Κυβερνητικές πηγές τονίζουν τις μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις που έχει ήδη αναλάβει το Ηνωμένο Βασίλειο, ιδίως υποστηρίζοντας την Ουκρανία με drones.

Οι πληροφορίες που μπορούμε να αποκαλύψουμε αυτό το Σαββατοκύριακο δείχνουν ότι η Ουκρανία χρησιμοποίησε drones στα μέσα και στα τέλη Σεπτεμβρίου για να χτυπήσει τέσσερις ρωσικές αποθήκες πυρομαχικών, εκατοντάδες μίλια από την Ουκρανία. Οι επιθέσεις θεωρείται ότι έχουν καταστρέψει με επιτυχία τη μεγαλύτερη ποσότητα πυρομαχικών που προμήθευσαν η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης μέχρι στιγμής. Δεν έχει επιβεβαιωθεί εάν αυτά τα drones παρασχέθηκαν από το Ηνωμένο Βασίλειο ή άλλους.

Τόνισαν επίσης μια συνθήκη που υπογράφηκε μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ουκρανίας τον Ιούλιο για να βοηθήσει τη χώρα να εξοπλιστεί μακροπρόθεσμα.

Τι γίνεται με την απάντηση Η ολοένα και πιο απειλητική ρητορική του Πούτιν? Το μήνυμα από πολλές πηγές είναι: μην πανικοβάλλεστε.

Ο ένας είπε: «Σε όλη τη διαδρομή έκανε απειλές – δεν πρέπει να το αφήσουμε να μας αποτρέψει». Αυτό που είναι διαφορετικό τώρα, σύμφωνα με έναν πρώην υπουργό, είναι ότι τα σχόλια του Πούτιν έχουν σχεδιαστεί για να τραβήξουν το αυτί του εκλεγμένου προέδρου. «Η Ρωσία θέλει να βοηθήσει τον Τραμπ με λόγους να απενεργοποιήσει τη βοήθεια». Αν ακούγεται ότι η σύγκρουση γίνεται αφόρητα επικίνδυνη, ίσως ο επόμενος Πρόεδρος να είναι πιο πρόθυμος να τη βάλει στο τέλος.

Όταν πρόκειται για τον επόμενο Πρόεδρο, υπάρχει νευρική παύση, ενώ το σχέδιο του Τραμπ παραμένει ασαφές. Η ελπίδα είναι να τεθεί η Ουκρανία στην καλύτερη δυνατή θέση για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση, είπαν αρκετές πηγές, και ένας εμπιστευόμενος που συμβούλευε την κυβέρνηση μου είπε ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται αύξηση της διαπραγματευτικής ικανότητας του ίδιου του Τραμπ. «Για να σκεφτώ (τον Τραμπ) ότι είναι καλό για την Ουκρανία – έτσι μοιάζει με τον τύπο που σταμάτησε τον πόλεμο και όχι με τον τύπο που έχασε την Ουκρανία».

Κατ’ ιδίαν υπάρχουν επίσης προτάσεις για να πείσουμε την Ουκρανία να εξετάσει ποια θα μπορούσε να είναι μια αποδεκτή διέξοδος από τη σύγκρουση. Δημοσίως, οι υπουργοί θα λένε πάντα ότι η Ρωσία δεν πρέπει να ανταμείβεται για μια παράνομη εισβολή και ότι εναπόκειται στην Ουκρανία, και την Ουκρανία μόνο να αποφασίσουν εάν και πότε θα διαπραγματευτούν και εάν θα προσφέρουν οποιονδήποτε συμβιβασμό.

Όμως μια πηγή αναγνωρίζει ότι στην κυβέρνηση υπάρχει συνείδηση ​​ότι «κάθε διαπραγμάτευση πρέπει να περιλαμβάνει συμβιβασμούς».

«Πρέπει να σκεφτούμε τι θα μπορούσε να είναι το κέρδος για την Ουκρανία», λέει ένας πρώην υπουργός. “Εάν (ο Ζελένσκι) παραχωρούσε, τι παίρνει; Παίρνει ένταξη στο ΝΑΤΟ για να εγγυηθεί την ασφάλεια μακροπρόθεσμα;”

Υπάρχει επίσης μια συνειδητοποίηση ότι η απειλή από τη Ρωσία είναι εδώ για να μείνει – είτε στην Ουκρανία είτε απόπειρα δολιοφθοράς στους δρόμους μας. «Είναι κυριολεκτικά σύμμαχοι με τους Βορειοκορεάτες που πολεμούν τώρα και οι Ιρανοί τους προμηθεύουν», είπε μια κυβερνητική πηγή. «Δεν μπορούμε να τους δούμε ως τίποτα άλλο εκτός από απειλή τώρα».

Ίσως η πραγματικότητα είναι μια πιο μόνιμη απειλή στις ανατολικές παρυφές της Ευρώπης. Ίσως η επιθετικότητα και οι επικίνδυνες συμμαχίες της Ρωσίας είναι μια επιστροφή στον κανόνα μετά από μια σύντομη θετική περίοδο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90. «Συνηθίστε το», είπε μια πηγή, «έτσι ζούσαμε για πάντα».