Η ενότητα 31 εξαργυρώνει τους Cherones από την αρχική σειρά

Αυτή η δημοσίευση περιέχει φθείρων για το “Star Trek: Section 31.”

Υπάρχει μια τάση μεταξύ των θαυμαστών της τηλεόρασης και του κινηματογράφου, ή των καταναλωτών οποιουδήποτε είδους ποπ κουλτούρας, πραγματικά, να αφήνουν τις προηγούμενες αναπαραστάσεις να είναι εκτός γάντζου ορίζοντας τις ως “της εποχής τους” ή ως κάτι που “δεν μπορεί να γίνει σήμερα”. “. Είναι μια από τις πιο ύπουλες συνήθειες που έχουμε ως θεατές και συνήθως είναι λάθος. Οι περιθωριοποιημένοι άνθρωποι παλεύουν να αναπαρασταθούν με ακρίβεια στην οθόνη για όσο διάστημα υπάρχουν τα οπτικά μέσα. Η κωμική σειρά “All in the Family” της δεκαετίας του ’70 από τους Bigot θεωρούνταν δηλητήριο δικτύου πριν γίνει επιτυχία, οι λεσβίες αναγνώστριες ήταν ήδη Βαρέθηκε τις θλιβερές ιστορίες αγάπης των ομοφυλόφιλων της δεκαετίας του ’50και η διάσημη ρατσιστική ταινία της Disney «Song of the South» ήταν αμφιλεγόμενη Ακόμη και πριν από την κυκλοφορία του το 1946.

Είναι εύκολο να πέσουμε στην παγίδα να υποθέσουμε ότι η ιστορία ήταν κατά κάποιο τρόπο πιο μονοδιάστατη, μισητή ή οπισθοδρομική από ό,τι είναι σήμερα, και αυτή η παγίδα μπορεί να μας οδηγήσει να δώσουμε τα εύσημα εκεί που δεν είναι ακριβώς οφειλόμενα. Παράδειγμα: Όταν ήμουν νεαρός έφηβος, σκέφτηκα το “Star Trek: The Original Series Episode “Let That Be Your Last Battlefield” της σεζόν 3, το οποίο συνδέεται με το νέο “Star Trek” Ενότητα 31 με απροσδόκητο τρόπο. ( περισσότερα για αυτό αργότερα) ήταν α πολύ καλό μεταφορά για τον ρατσισμό. Σίγουρα, η οπτική του αναπαράσταση των κοινωνικών κατασκευών της φυλής –άνθρωποι με μισάλευκα και μισόμαυρα πρόσωπα πολεμούν ανθρώπους με σχεδόν αδιάκριτα μισάλευκα και μισάλευκα πρόσωπα– ήταν λίγο βαριά, αλλά βρήκα το κέντρο του Τζιν Ρόντενμπερι στο κέντρο από τον Gene Roddenberry. Σημαντικό μήνυμα, για τη δύναμη της μισαλλοδοξίας να καταστρέψει την κοινωνία. Μάλλον ήταν όταν πρωτοκυκλοφόρησε, σωστά;

Καθόλου. Η αρχική σειρά “Star Trek” ήταν ατελείωτα καινοτόμος σχεδόν από κάθε άποψη, συμπεριλαμβανομένων των απεικονίσεων της φυλετικής διαφορετικότητας. Ήταν ο Δρ Martin Luther King, Jr. που έπεισε τη Nichelle Nichols να μην εγκαταλείψει το σόου μεταξύ των εποχών, τελικά. Όμως, παρά την άστοχη επιφοίτησή μου στην όγδοη τάξη ότι αυτό το εξαιρετικά κραυγαλέα επεισόδιο θα μπορούσε να αλλάξει καρδιές και μυαλά, το “ας είναι το τελευταίο σου πεδίο μάχης” θεωρούνταν πάντα προφανές και υπεραπλουστευμένο, αν όχι απλό, από ορισμένους. Βγήκε το 1969, εξάλλου, όταν οι μαύροι Αμερικανοί είχαν ήδη ηγηθεί του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα για χρόνια. Εκείνη την εποχή, η Αμερική δεν χρειαζόταν καρώ μπογιά προσώπου για να ξέρει τι έφταιγε. Το επεισόδιο εξαρτάται επίσης από πολλές ψεύτικες ισοδυναμίες που εξυπηρετούν συζητήσεις «και των δύο πλευρών» γύρω από τον ρατσισμό, με την φαινομενικά απαλλαγμένη από φανατικές επιχειρήσεις να θεωρεί τον απελευθερωτή των σκλάβων Lokai (Lou Antonio) έναν άνθρωπο με «δίκαιες ακραίες απόψεις» ως πρώην καταπιεστή Bele (Frank Gorshin). ).

Το επεισόδιο είναι, ειλικρινά, μια ιδεολογική καταστροφή. Ο μυθιστοριογράφος J. Neil Schulman έγραψε στο βιβλίο του “Ασημένιο προφίλ” Ότι ο Χάρλαν Έλισον, που έγραψε ένα από τα καλύτερα επεισόδια του «Star Trek» όλων των εποχών, «μισούσε αυτό το επεισόδιο». Στο βιβλίο του 1995 των John Tulllock και Henry Jenkins “Κοινό επιστημονικής φαντασίας” Οι συγγραφείς αναφέρουν το “Let That Be Your Last Battlefield” ως ένα από τα λίγα επεισόδια TOS που “συχνά θεωρούνται από τις χειρότερες στιγμές της σειράς”, αντιπροσωπεύουν τα “πιο γενικά στοιχεία” του franchise και που δείχνουν την ιδεολογία τους σε η πιο βαριά του μορφή.» Το δίχρωμο μακιγιάζ των κεντρικών χαρακτήρων έχει ακόμη συγκρίθηκε με το blackface. Η φυλετική αλληγορία στην καρδιά του επεισοδίου ήταν τόσο αδέξια και ατελής που το κεντρικό είδος του επεισοδίου, οι Cherons, δεν εμφανίστηκαν ποτέ ξανά στην οθόνη μετά το 1969.

Μέχρι τώρα.

Ας κάνουμε ένα πράγμα αμέσως εδώ: η νέα ταινία “Star Trek: Section 31”, η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους “Star Trek” της εποχής Paramount+, ούτε “λύνει τον ρατσισμό” ούτε επιχειρεί να το κάνει. Η γρήγορη, ανόητη, γρήγορη ικανότητα αντλεί τόση έμπνευση από τις ταινίες “Ocean’s Eleven” του Guy Ritchie και την DC Comics όσο και από την αισιόδοξη, αισιόδοξη ναυαρχίδα σειρά του Roddenberry. Δεν υπάρχει καμία μεγάλη μεταφορά εδώ, ούτε μεγαλύτερη εικόνα. Ωστόσο, περιλαμβάνει τους πρώτους χαρακτήρες που έχουν δει οι θαυμαστές του Cheron εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια (με εξαίρεση ένα τρεμόπαιγμα-και-εσείς στο παρασκήνιο στο “Star Trek: Down Decks”). Το όνομά τους είναι Virgil και είναι ξεκάθαρα μια ντίβα που κλέβει τη σκηνή.

Ο Virgil εμφανίζεται ακριβώς τη στιγμή που οι θεατές θα αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι το “Section 31” είναι πολύ πιο στρατόπεδο από ό,τι περίμεναν και ότι έχει μια αίσθηση χιούμορ, ιδιοτροπία και χαλαρότητα που θα λατρέψουν ή (ίσως πιο πιθανό) θα μισούν οι θαυμαστές της “πεζοπορίας”. . Ο χαρακτήρας εμφανίζεται σε μια σκηνή νωρίς στην ταινία, όταν βλέπουμε την έκδοση Mirror Universe του “Star Trek: Discovery”, η κακιά Philippa Georgiou έκανε τα χρόνια από τότε που ο πρόλογος της ταινίας έδειξε την οικογένειά της και ακρωτηρίασε την αληθινή του αγάπη. Ο ηθοποιός Augusto Bitter, του οποίου τα παλιά τραγούδια περιλαμβάνουν την ταινία “White Muscle Daddy”, τη σειρά τρόμου “Ezra” και την ταινία μικρού μήκους “Chicho”, υποδύεται τον Virgil.

Δεν μαθαίνουμε σχεδόν τίποτα για τον Βιργίλιο σε αυτή την ταινία, αλλά κατά κάποιο τρόπο καταφέρνουν να κάνουν έντονη εντύπωση. Ο τίτλος της δουλειάς της δεν αποκαλύπτεται ποτέ, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι λειτουργεί ως κάποιου είδους οικοδεσπότης στο μπαρ της Philippa, της οποίας το μακιγιάζ και τα κοστούμια σε αυτή τη σκηνή αποκαλύπτουν ότι τώρα πρόκειται να τη δούμε ως μια καταραμένη κακιά, όχι ως τυραννικό ηγεμόνα. . Αμέσως κωδικοποιούμε τον Βιργίλιο ως έναν δύστροπο λακέ – γελάει καθώς μεταδίδει την είδηση ​​ότι μια νύφη «μετακομίζει ακριβώς τη στιγμή που τα πράγματα έφτασαν στο αποκορύφωμα» στη σουίτα του μήνα του μέλιτος– αλλά και ως ικανός σύμμαχος της Φιλίππα με μια πινελιά για δράμα.

Ο Βιργίλιος είναι στολισμένος με γκλίτερ και κοσμήματα, αλλά εξακολουθούν να είναι ξεκάθαρα ένας χερώνας, γεγονός που δεν αντιμετωπίζεται ποτέ, και ίσως δεν είναι κάτι σπουδαίο αυτή τη στιγμή, και σε αυτήν την περιοχή του γαλαξία. Είναι μια αναζωογονητική αντίθεση με το αρχικό επεισόδιο της σειράς, στο οποίο ο Dr. McCoy του Deforest Kelley δηλώνει τους Cherons μια ανεξήγητη μετάλλαξη και λέει μάλλον ειλικρινά ότι αν είχε τις βιολογικές τους ικανότητες, θα ήταν ένα από τα πιο ισχυρά δείγματα. Το συμπέρασμα εκεί, φυσικά, είναι ότι οι Χέροντες δεν μπορούν ποτέ να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους όπως ένας λευκός, αρσενικός άνθρωπος, λόγω της φυσικής διαφοράς σε επίπεδο επιφάνειας.

Όσο σχετικά ασήμαντη και αν είναι η παρουσία του χαρακτήρα στο σχέδιο των πραγμάτων, είναι ωραίο να βλέπεις τον ιθαγενή του Χέροντα στο «Section 31» να απελευθερώνεται από τους περιορισμούς μιας αρκετά δυαδικής και βασικής μεταφοράς μισού αιώνα. Αντίθετα, στον Βιργίλιο δίνεται το χάρισμα να είναι μόνος ένα άτομοΖώντας την καλύτερή του ζωή σε ένα φτηνό μπαρ και φαίνεται να περνάει καλά κάνοντας το. Η εποχή του Paramount+ “Trek” δεν ήταν τέλεια, αλλά έκανε εξαιρετική δουλειά αποκαθιστώντας ορισμένα από τα είδη που παρουσιάστηκαν σε προηγούμενες εκπομπές “Star Trek” που είχαν το κοντό άκρο του ραβδιού κατά τις πρώτες τους αποστολές επαφής. Οι Χέρωνες ήταν από τους πιο επιφανειακούς θεωρούμενους. Παρά την ποιητικά τραγική κατάληξή τους στο “TOS”, οι θεατές μιλούν ελάχιστα για αυτούς, εκτός από το μίσος τους για εκείνους που δεν ταιριάζουν με την εμφάνισή τους.

Γνωρίζουμε τώρα ότι το από καιρό ξεχασμένο είδος αποτελείται από περισσότερα από το άθροισμα των συγκρούσεων τους, και ίσως αυτό το προστιθέμενο στρώμα προσφέρει λίγη λύτρωση για ένα επεισόδιο της ασταθούς αρχικής σειράς. Σε τελική ανάλυση, αν μπορούν να είναι κακοί βοηθοί με στρεβλή αίσθηση του χιούμορ, οι Cherones μπορούν να είναι οτιδήποτε. Απλώς, ξέρετε, όχι αν όλοι είναι καταδικασμένοι να σκοτωθούν μεταξύ τους για ένα οδυνηρά διατεταγμένο μάθημα ανεκτικότητας.

Το “Star Trek: Section 31” μεταδίδεται τώρα στο Paramount+.