Ο γίγαντας που διαμορφώνει την εθνική ταυτότητα της Ναμίμπια αφήνει ένα κενό που μπορεί να περιμένει να γεμίσει.
Η Ναμίμπια, που προηγουμένως ονομάστηκε Southwest Africa, υπέστη δεκαετίες λεηλασίας και αποικιακής βίας στα χέρια των Ευρωπαίων που είχαν πάει στη χώρα στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Από το 1904, οι Γερμανοί αποικιοκράτες σκότωσαν δεκάδες χιλιάδες Ναμίμπια σε αυτό που ονομάστηκε «ξεχασμένη γενοκτονία» του κόσμου. Οι Γερμανοί αξιωματικοί χρησιμοποίησαν μαύρους Αφρικανούς ως ινδικά τσαμπιά για φρικτά εγκλήματα που αργότερα επαναλήφθηκαν από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Η Ναμίμπια ήταν υπό γερμανική κατοχή από το 1884 έως το 1915, όταν η Γερμανία έχασε την αποικία της στον Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Ναμίμπια έπεσε στη συνέχεια κάτω από την κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής Blanca, η οποία επέκτεινε τους ρατσιστικούς νόμους της στη χώρα, αρνούμενος τους Μαύρους Ναμίμπια σε οποιοδήποτε πολιτικό δικαίωμα, καθώς και περιορίζοντας τις κοινωνικές και οικονομικές ελευθερίες.
Η εισαγωγή της νομοθεσίας του Barren οδήγησε σε πόλεμο ανεξαρτησίας αντάρτικου το 1966.
Σε αυτό το στάδιο, ο Nujoma είχε ήδη εμπλακεί στον κανόνα της καταπολέμησης της λευκής ελάχιστο.
Ο «μεγαλύτερος γιος μιας αγροτικής οικογένειας» του χωριού της Βόρειας Etunda είχε ένα μέτριο ξεκίνημα στη ζωή, με λίγο περισσότερο από μια εκπαίδευση στο δημοτικό σχολείο.
Παντρεμένος με τον Kovambo Theopoldine Katjimune με τον οποίο είχε τέσσερα παιδιά και εργάστηκε σε σιδηρόδρομο, είχε βαθύ πάθος για την πολιτική και λαχταρούσε να δει τους ανθρώπους του απαλλαγμένους από την αδικία και την αγανάκτηση της αποικιοκρατίας.
Η έμπνευση συνέβη στις ιστορίες των πρώτων ηγετών αντίστασης της Ναμίμπια, όπως ο Hendrik Witbooi, που πολέμησαν εναντίον των Γερμανών στη δεκαετία του 1880.
Μέχρι το 1959, ο Nujoma είχε γίνει ο επικεφαλής της λαϊκής οργάνωσης Owamboland, το κίνημα ανεξαρτησίας που ήταν πρόδρομος του SWAPO.
Ένα χρόνο αργότερα, σε 30 χρόνια, ο Nujoma αναγκάστηκε να εξορίσει. Χωρίς διαβατήριο, χρησιμοποίησε την πονηριά του για να υιοθετήσει διαφορετικούς χαρακτήρες και έκανε δρόμο σε τρένα και αεροπλάνα, εξωτερικός – Τελειώστε στη Ζάμπια και την Τανζανία πριν κατευθυνθείτε στη Δυτική Αφρική.
Με τη βοήθεια των αρχών της Λιβύης που ήταν πρώιμοι χορηγοί της ώθησης των μαύρων Ναμίμπια για ανεξαρτησία, ο Nujoma πέταξε στη Νέα Υόρκη και ζήτησε από τον ΟΗΕ να βοηθήσει να χορηγήσει τη Ναμίμπια την ανεξαρτησία της, αλλά η Νότια Αφρική αρνήθηκε.
Ο Nujoma χαρακτηρίστηκε ως «μαρξιστής τρομοκράτης» από τους λευκούς ηγέτες της Νότιας Αφρικής για τις κύριες δυνάμεις που πολέμησαν με το κίνημα κατά του απαρτχάιντ, γεγονός που δημιουργεί μια τεράστια πρόκληση στα καταπιεστικά καθεστώτα σε διάφορες χώρες της Νότιας Αφρικής.
Με την υποστήριξη των κουβανικών στρατευμάτων που αγωνίστηκαν στη γειτονική Αγκόλα, οι αντάρτες του SWAPO μπόρεσαν να επιτεθούν στις βάσεις της Νότιας Αφρικής στη Ναμίμπια.
Μετά την επιστροφή από την εξορία, οι αρχές της Νότιας Αφρικής γρήγορα ανασηκώθηκαν στο Nujoma και απελάθηκαν στη Ζάμπια έξι χρόνια αργότερα.
“Γνωρίζαμε ότι μόνο η στρατιωτική δύναμη και η μαζική πολιτική κινητοποίηση που υποστηρίζονται από την υποστήριξη των ανθρώπων θα αναγκάσουν τη Νότια Αφρική να εγκαταλείψει τη Ναμίμπια”, δήλωσε ο Nujoma στην αυτοβιογραφία του όπου άλλοι δίστασαν, η οποία δημοσιεύθηκε το 2001.
Ο ίδιος οδήγησε τις δυνάμεις της εξορίας του Swapo, πριν επιστρέψει στη χώρα το 1989, ένα χρόνο μετά τη Νότια Αφρική συμφώνησε στην ανεξαρτησία της Ναμίμπια.
Η Νότια Αφρική έγινε πιο απομονωμένη διεθνώς και το κόστος της στρατιωτικής παρέμβασης αυξήθηκε. Η Ναμίμπια κέρδισε τελικά την ανεξαρτησία το 1990 μετά από σχεδόν 25 χρόνια πολέμου.
