Getty εικόνεςΤις πρώτες εβδομάδες της δεύτερης θητείας του, ο Πρόεδρος Donald Trump δεν έχει χάσει το χρόνο του στην κάμψη του πολιτικού του μυός. Αυτό είναι σαφές.
Δεδομένου ότι ανέλαβε τη θέση τον Ιανουάριο, διέταξε την αναστολή όλων των ισχυρισμών του Νέου Ασύλου, ακύρωσε την επανεγκατάσταση των προσφύγων, την πρόσληψη και τις δαπάνες της κατεψυγμένης κυβέρνησης, οι οργανισμοί κατέστρεψαν τους οργανισμούς που θεσπίστηκαν από το Κογκρέσο και προσέφερε μια συμφωνία αγοράς για εκατοντάδες χιλιάδες ομοσπονδιακές ομοσπονδίες. εργαζόμενοι.
Ο ανεμοστρόβιλος της μονομερούς δράσης στις υποσχέσεις της εκστρατείας έχει ξεπεράσει τα όρια της προεδρικής εξουσίας και προκάλεσε νομικές προκλήσεις των δημοκρατών, των συνδικάτων και των νομικών ομάδων. Μέχρι τώρα, τα ομοσπονδιακά δικαστήρια ήταν τα μόνα ουσιαστικά εμπόδια της ατζέντας του Trump, καθώς οι δικαστές έχουν αναστείλει προσωρινά μερικές από τις πιο αμφιλεγόμενες προτάσεις, συμπεριλαμβανομένου του τέλους της αυτόματης ιθαγένειας για οποιοδήποτε πρόσωπο που γεννήθηκε στο αμερικανικό έδαφος.
Αλλά το Trump πιέζεται και φαίνεται να κατευθύνεται προς μια αντιπαράθεση με το δικαστικό σώμα που θα μπορούσε τελικά να τελειώσει στο ανώτατο δικαστήριο της Γης. Αυτή την εβδομάδα, ένας δικαστής του Ρόουντ Άιλαντ δήλωσε ότι η διοίκηση του ατού ήταν Σαφώς και ανοιχτά αμφισβητώντας την δικαστική του εντολή να ξεπαγώσει τα δισεκατομμύρια σε ομοσπονδιακά κεφάλαια. Ο Λευκός Οίκος απάντησε λέγοντας ότι “κάθε δράση” που πήρε ο πρόεδρος ήταν “εντελώς νόμιμος”.
Εάν οι εντολές του Trump φθάνουν στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, έξι από τους εννέα δικαστές εκεί, συμπεριλαμβανομένων τριών που ορίζονται από το Trump στην πρώτη τους εντολή, είναι συντηρητικοί. Μόλις ο τελευταίος όρος, το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση που διατηρεί το Trump και όλους τους μελλοντικούς προέδρους, σε μεγάλο βαθμό ανοσοποιητικό για τη δίωξη των επίσημων μετοχών ενώ ήταν στην εξουσία.
Εκείνη την εποχή, ήταν μια ιστορική επέκταση της προεδρικής εξουσίας. Αλλά ορισμένοι παρατηρητές πρότειναν ότι οι τελευταίες κινήσεις του Trump θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος μιας στρατηγικής για να επεκτείνουν τις εξουσίες τους ακόμη περισσότερο. Εάν τα ανώτερα δικαστήρια συμφωνήσουν να διατηρήσουν ορισμένες από τις εκτελεστικές τους εντολές, θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ικανότητά τους να δημοσιεύουν αλλαγές πολιτικής χωρίς τη βοήθεια του Κογκρέσου.
Ακόμη και αν τα δικαστήρια κυβερνούν εναντίον του Προέδρου, λέει ο Ilya Shapiro, συνταγματικός εμπειρογνώμονας στο Ινστιτούτο του Μανχάταν, αυτές οι νόμιμες ήττες θα μπορούσαν να είναι πολιτικά επωφελείς.
“Θα μπορούσαν να υπάρξουν πολιτικά οφέλη που πρέπει να αμφισβητηθούν στο δικαστήριο και ακόμη και να χάσουν στο δικαστήριο, διότι τότε μπορείτε να τρέξετε εναντίον των δικαστών και να κάνετε πολιτικό σανό”.
Ωστόσο, υπάρχει ένα άλλο σενάριο. Το Trump θα μπορούσε απλώς να αρνηθεί να συμμορφωθεί με οποιοδήποτε δικαστήριο που προσπαθεί να σταματήσει την άσκηση της προεδρικής εξουσίας χωρίς περιορισμούς.
Στα σχόλια του Oval Office την Τρίτη, ο πρόεδρος υπαινίσσεται ότι αυτό θα μπορούσε να είναι μια επιλογή, με τον τυπικά λοξό τρόπο του.
“Θέλουμε να εξαλείψουμε τη διαφθορά”, δήλωσε ο Trump. “Και φαίνεται δύσκολο να πιστεύουμε ότι ένας δικαστής θα μπορούσε να πει ότι δεν θέλουμε να το κάνετε αυτό”.
“Ίσως πρέπει να δούμε τους δικαστές”, συνέχισε. “Νομίζω ότι είναι μια πολύ σοβαρή παραβίαση.”
Την Κυριακή, ο αντιπρόεδρος του Trump, JD Vance, ήταν ακόμα πιο δυνατός.
“Οι δικαστές δεν επιτρέπεται να ελέγχουν τη νόμιμη εξουσία της εκτελεστικής εξουσίας”, το X συμμορφώνεται με οποιαδήποτε δικαστική απόφαση που εμπόδισε τους ομοσπονδιακούς εργαζόμενους να αποχαιρετήσουν.
Ωστόσο, η άμεση αμφισβήτηση μιας δικαστικής απόφασης θα μειωθεί κατά των αιώνων της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών και θα ισοδυναμούσε με το άνοιγμα των αψιμαχιών σε μια συνταγματική κρίση που αντιμετωπίζει τον Πρόεδρο ενάντια στο κλάδο της κυβέρνησης που αποσκοπεί στην ίδρυση και την ερμηνεία του νόμου της γης.
“Η ανάγνωσή μου είναι ότι ο Πρόεδρος Trump δοκιμάζει τα εξωτερικά όρια του τι θα μπορούσε να βγει με το δικό του, κάνοντας πολλά πράγματα που είναι κατάφωρα εναντίον του νόμου και ίσως μερικά πράγματα που είναι πιο κοντά στη γραμμή”, δήλωσε ο Fred Smith, καθηγητής στη νομική σχολή του Emory.
“Σπάζουν πολλούς κανόνες”, πρόσθεσε ο Smith από την εκκολαπτόμενη διοίκηση Trump. “Γιατί το κάνει αυτό, μόνο αυτός ξέρει εντελώς, αλλά το κάνει.”
Getty εικόνεςΜέχρι τώρα, ο Trump και οι σύμμαχοί του έχουν κάνει επιθετικά σχόλια σχετικά με τις δυσμενείς δικαστικές αποφάσεις στο κοινό και σε νομικές παρουσιάσεις, αλλά δεν έχουν ακόμη εγκριθεί για την παραβίαση δικαστηρίου. Όταν ο Trump ήταν στόχος πολλαπλών διώξεων τα τελευταία τέσσερα χρόνια, συχνά αμφισβήτησε τη νομιμότητα των δικαστών του Προέδρου, αλλά οι δικηγόροι του δικαστηρίου τήρησαν το νόμο και τις νομικές διαδικασίες.
Ο ομοσπονδιακός δικαστής στο Ρόουντ Άιλαντ, ο οποίος είχε αναστείλει μια άλλη διαταγή του Trump για να παγώσει ορισμένες ομοσπονδιακές δαπάνες, προειδοποίησε την παρουσίαση του δικαστηρίου τη Δευτέρα ότι η διοίκηση παραβίαζε την προσωρινή εντολή περιορισμού της, αλλά δεν τους βρήκε σε περιφρόνηση.
Ο συντηρητικός νομικός μελετητής Ed Whelan έγραψε στο Χ ότι θα ήταν “εξαιρετικά σοβαρό” για τη διοίκηση του Trump να αμφισβητήσει την εντολή του ομοσπονδιακού δικαστηρίου.
“Είμαι ανοιχτός στο επιχείρημα ότι πραγματικά έκτακτες συνθήκες (τα χαρακτηριστικά μιας υποθετικής άγριας) θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την πρόκληση”, έγραψε ο Whelan. “Αλλά στο συνταγματικό μας σύστημα πρέπει να υπάρχει ένα συντριπτικό τεκμήριο υπέρ της συμμόρφωσης με το εκτελεστικό κλάδο με τις εντολές του ομοσπονδιακού δικαστηρίου”.
Εάν ο Trump διαφωνήσει και, ως εκ τούτου, οι εκπρόσωποι, τα δικαστήρια, η απόφαση θα μπορούσε να τον δαγκώσει και πάλι όταν έρθει η ώρα που ο πρόεδρος βλέπει τη δική του αναγκαστική νομική ατζέντα, λένε ορισμένοι νομικοί εμπειρογνώμονες. Τα δημοκρατικά κράτη όπως η Καλιφόρνια, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να είναι διατεθειμένοι να αγνοήσουν τις οδηγίες του Λευκού Οίκου και των ομοσπονδιακών νόμων που δεν τους αρέσουν και το Trump θα ήταν δύσκολο να χρησιμοποιηθεί τα δικαστήρια για να τα μεταφέρει στη φτέρνα.
“Εάν η εκτελεστική εξουσία αποφασίσει ότι θα υπακούει σε κάποιες δικαστικές εντολές αλλά όχι άλλους, θα διαπιστώσει ότι δεν θα λάβει καμία δικαστική απόφαση που επιθυμεί να υπακούσει”, δήλωσε ο Philip Bobbitt, συνταγματικός μελετητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κολούμπια . “Απλά δεν νομίζω ότι το σκέφτηκαν.”
Όταν ο Donald Trump αναμόρφωσε το Oval Office για να του αρέσει τον Ιανουάριο, επανέφερε ένα πορτρέτο του Προέδρου Andrew Jackson που είχε κρεμαστεί στον τοίχο μπροστά από το γραφείο που λύθηκε στην πρώτη του εντολή.
Ο έβδομος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θυμάται για μια κρίσιμη στιγμή πρόκλησης εναντίον του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών. Όταν οι δικαστές αποφάσισαν μια διαμάχη μεταξύ του κράτους της Γεωργίας και των ινδικών κυβερνήσεων Cherokee το 1832, ο Τζάκσον δεν φαινόταν να ενδιαφέρεται να ακολουθήσει την κατεύθυνσή του.
Ο Τζάκσον φέρεται να είπε για την απόφαση του Προέδρου της Δικαιοσύνης: “Ο John Marshall έχει πάρει την απόφασή του, τώρα που τον επιβάλλει!”
Σχεδόν 200 χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο Trump βρέθηκε στο δικό του μάθημα σύγκρουσης με τη δικαστική δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών.
