Ενώ ο Musadkar πρόσθεσε, περπάτησε αργά μέσα από τα στενά σοκάκια μιας γειτονιάς στη Βομβάη, η πιο πολυπληθέστερη πόλη στην Ινδία, ξεκίνησε μια δύσκολη υπόθεση.
“Ο πληθυσμός είναι περίπου 6.000 άνθρωποι σε αυτόν τον τομέα”, δήλωσε ο κοινωνικός λειτουργός στο CBC News, πριν η φωνή του έφυγε. Προσπαθούσα να σκεφτώ πόσα παιδιά ζουν σε αυτό το τμήμα του Govandi, ένα από τα φτωχότερα προάστια της Βομβάης.
Ο Musadkar δεν γνωρίζει με βεβαιότητα, επειδή η Ινδία δεν έχει κάνει απογραφή από το 2011, αν και η χώρα υποτίθεται ότι ολοκληρώνει μια έρευνα που παρακολουθεί την αύξηση του πληθυσμού και τη δημογραφική αλλαγή κάθε 10 χρόνια.
Πριν από το 2011, μια εθνική απογραφή πραγματοποιήθηκε μία φορά ανά δεκαετία από το 1872.
“Όταν παίρνουμε τα δεδομένα, συνειδητοποιούμε πόσο σημαντικό είναι”, δήλωσε ο Musadkar, επειδή η απογραφή παρέχει βασικές λεπτομέρειες σαν να “αυτό το σπίτι έχει έγκυο γυναίκα ή ότι το σπίτι έχει μια μητέρα που πιστεύει … ή ένα παιδί που είναι υποσιτισμένο “.
“Αν έχουμε τα δεδομένα της απογραφής, τότε μπορούμε να φτάσουμε (άνθρωποι) στα σπίτια τους”, δήλωσε ο Musadkar, 46 ετών, ο οποίος βοηθά τους κατοίκους σε χαμηλές γειτονιές για 18 χρόνια.
“Μπορούμε να τους προσφέρουμε τις υπηρεσίες που χρειάζονται.”
Στα 14 χρόνια από τότε που οι Ινδοί αξιωματούχοι γιόρτασαν μια απογραφή για τελευταία φορά, η χώρα έχει δει ταχεία ανάπτυξη, ξεπερνώντας την Κίνα ως το πιο πολυπληθέστερο έθνος στον κόσμο, με 1,44 δισεκατομμύρια ανθρώπους, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Εθνών United
Μια μεγάλη χώρα, όπως η Ινδία, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις δειγματοληπτικές έρευνες για την κατάρτιση των δεδομένων, τα οποία είναι το κλειδί για την ενίσχυση της χρηματοδότησης της κυβέρνησης και την καθιέρωση οικονομικών στοιχείων, αριθμών πληθωρισμού και εκτιμήσεων εργασίας.
“Η ποιότητα των δειγμάτων χειροτερεύει και χειρότερα καθώς εξαλείφεται περισσότερο, από την (τελευταία) απογραφή, επειδή ο πληθυσμός αυξάνεται και οι άνθρωποι κινούνται”, δήλωσε ο Pronab Sen, οικονομολόγος και πρώην στατιστικός αρχηγός της Ινδίας.
“Υπάρχει ένα τεράστιο κενό πληροφοριών”, δήλωσε στην CBC News.
«Είναι ανησυχητικό»
Η συλλογή των εθνικών στοιχείων έρευνας το 2021 καθυστέρησε αρχικά λόγω της πανδημίας Covid-19.
Ο Sen κάλεσε αυτό το “απολύτως κατανοητό”, αλλά προσπαθεί να καταλάβει γιατί, τέσσερα χρόνια αργότερα, η διαδικασία δεν έχει αρχίσει ακόμα. Ιδιαίτερα επειδή η συλλογή δεδομένων σε όλες τις περιοχές της Ινδίας απαιτεί τεράστια προσπάθεια, συμπεριλαμβανομένων επισκέψεων σε περισσότερα από 600.000 χωριά.
“Είναι ανησυχητικό”, είπε ο Sen. “Τα πράγματα πιθανότατα πέφτουν μέσα από ρωγμές αυτή τη στιγμή”, επειδή τα δεδομένα απογραφής του 2011 δεν είναι αξιόπιστα.
Ο Σεν διέταξε την επιτροπή μόνιμης στατιστικής της ινδικής κυβέρνησης μέχρι πρόσφατα, πριν διαλυθεί σιωπηλά. Είπε στην CBC News ότι αυτός και οι συνάδελφοί του στην επιτροπή ανέφεραν την έλλειψη ενημερωμένων δεδομένων απογραφής σε κάθε συνεδρίαση, αμφισβητώντας καθυστερήσεις στη διεξαγωγή νέας έρευνας.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο υπουργός Εσωτερικών της Ινδίας Amit Shah δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα αρχίσει να εκτελεί την απογραφή “πολύ σύντομα”, αλλά από τότε δεν έχουν ενημερωθεί.
Το κύριο κόμμα του Κογκρέσου της αντιπολίτευσης έχει επανειλημμένα πιέσει στην κυβέρνηση Narendra Modi σχετικά με την έλλειψη δεδομένων απογραφής. Ο κύριος ηγέτης του Κογκρέσου, Sonia Gandhi, έθεσε και πάλι το θέμα τη Δευτέρα, κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών συζητήσεων για ένα νομοσχέδιο για τον προϋπολογισμό.
Είπε ότι 140 εκατομμύρια Ινδοί στερήθηκαν από τα δικαιώματά τους να λαμβάνουν βοήθεια και να ελευθερώσουν σιτηρά σύμφωνα με έναν εθνικό νόμο για την επισιτιστική ασφάλεια, επειδή τα στοιχεία του πληθυσμού στον οποίο βασίζεται η κυβέρνηση είναι πολύ ξεπερασμένη.
Εφαρμογές για «απογραφή κάστας»
Το Κογκρέσο ζήτησε επίσης από την Εθνική Έρευνα να περιλαμβάνει μια «απογραφή κάστας», η οποία θα έδινε φως σε πόσες από τις κατώτερες κάστες, όπως καθορίζεται από το άκαμπτο σύστημα κοινωνικής ιεραρχίας των ινδουιστών, καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας ή έχουν συσσωρεύσει πλούτο.
Είναι ένα πολύ πολιτικό αίτημα. Η κοινωνική ανισότητα είναι ακραία στην Ινδία και έχει εμβαθύνει μόνο από την πανδημία, με το πλουσιότερο πέντε τοις εκατό των Ινδών που έχουν το 60 τοις εκατό του πλούτου της χώρας, σύμφωνα με την Oxfam International.
Για δεκαετίες, η Ινδία είχε ένα πρόγραμμα θετικής δράσης για την αντιμετώπιση των διακρίσεων των καστών και βοηθά εκείνους που είναι μέρος των περιθωριοποιημένων καστών για να προχωρήσουν. Αλλά η ανάγκη βασίστηκε μόνο σε εκτιμήσεις.
Η περιοχή της Δυτικής Βεγγάλης της Ινδίας έχει καταστραφεί από καταστροφές για το κλίμα και οι ευκαιριακοί σεξουαλικοί διακινητές δείχνουν τα κορίτσια στην περιοχή. Ο Salimah Shivji de CBC ακούει τις ιστορίες του για τη φρίκη και την επιβίωση και θα μάθει πώς η κοινότητα αγωνίζεται για να προστατεύσει τις κόρες τους.
Η Ινδία δεν είχε απογραφή κάστας από το 1931, όταν ήταν ακόμα υπό βρετανικό τομέα, και τα συγκεκριμένα ευρήματα της κάστας που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας απογραφής του 2011 δεν απελευθερώθηκαν ποτέ.
Έχει υποθέσει στους εκδότες εφημερίδων ότι οι τρέχουσες καθυστερήσεις απογραφής είναι “τακτικές”, με ένα κομμάτι γνώμης Υποδηλώνοντας ότι η κυβέρνηση Modi αναμένεται να “εκδιωχθεί από την εισαγωγή μεγέθους πληθυσμού άλλων καθυστερημένων τάξεων”, ο επίσημος όρος στην Ινδία για τις μειονεκτούσες κοινότητες ή τις χαμηλότερες κάστες.
Ένας άλλος διαφωνώντας Η καθυστέρηση είναι μια σαφώς πολιτική επιλογή, δηλώνοντας ότι “αν η απογραφή ήταν προτεραιότητα (η κυβέρνηση Modi) θα την είχε ξεκινήσει αμέσως μετά την πανδημία είχε ακολουθήσει την πορεία της το 2021”.
Μερικοί ακαδημαϊκοί δημόσιας πολιτικής που εδρεύουν στη Βοστώνη, Γράψτε στο επιστημονικό περιοδικό The LancetΗ καθυστέρηση της απογραφής “θέτει υποψίες” κατέληξε και καταγγέλλει “το πρόσφατο πρότυπο της ινδικής κυβέρνησης να αγνοήσει ή να απορρίψει δυσάρεστα στοιχεία που παρέχονται από διεθνείς έρευνες και ταξινομήσεις”.
Ένα γιγαντιαίο έργο
Για να περιπλέξουν περαιτέρω πράγματα είναι ότι η πανδιμία οδήγησε σε μια μαζική μετανάστευση στην Ινδία, οι άνθρωποι που επιστρέφουν στα χωριά τους από τις μεγαλύτερες πόλεις όπου εργάζονταν.
“Δεν ξέρουμε πού έχουν πάει”, είπε ο Sen. “Επεκτείνονται σε όλη τη χώρα και δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους” επειδή τα δεδομένα εγγραφής απογραφής είναι πολύ παλιά.
Οι απαριθμητές απογραφής ή οι απογραφές, όπως είναι γνωστοί σε τοπικό επίπεδο, θα πρέπει να κλείσουν το χάσμα πληροφοριών. Αλλά η υλικοτεχνική υποστήριξη της συλλογής δεδομένων είναι ένα από τα πιο περίπλοκα στον κόσμο, δεδομένου του μεγέθους και του πληθυσμού της Ινδίας.
“Πρέπει να εκπαιδεύσουμε 2,5 εκατομμύρια απαριθμητές απογραφής”, δήλωσε ο Sen. “Η εύρεση αυτών των 2,5 εκατομμυρίων ανθρώπων γίνεται προβληματική, επειδή πρέπει να είναι δημόσιοι υπάλληλοι” που λαμβάνονται από τα τακτικά καθήκοντά τους σε κρατικό επίπεδο και τοπική αυτοδιοίκηση.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να αποσπαστούν στη λειτουργία της απογραφής κατά τη διάρκεια των 18 μηνών που απαιτούνται για την παρακολούθηση των ανθρώπων και τη σύνταξη των δεδομένων.
“Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα”, δήλωσε ο Sen, για τις τοπικές κυβερνήσεις.
Ενώ οι οικονομολόγοι, οι ακαδημαϊκοί και άλλοι έχουν επανειλημμένα εκφράσει ανησυχίες σχετικά με την έλλειψη απογραφής και τι αποτέλεσμα είχε στην Ινδία, ο Sen δήλωσε ότι δεν υπήρξε μικρή απάντηση από αξιωματούχους της κυβέρνησης.
“Όλα τα υπουργεία, ιδιαίτερα εκείνοι που ασχολούνται με την παροχή δημόσιων λειτουργιών κοινωνικής πρόνοιας … πρέπει να φωνάζουν και να φωνάζουν” για την έλλειψη ενημερωμένων στατιστικών στοιχείων, δήλωσε ο Sen.
“Δεν το ακούω καν.”
