Κακή La María: Ο Luis Enrique Mejía Godoy μας λέει πώς γεννήθηκε το τραγούδι και ποιος είναι η Μαρία

«Η μυρωδιά του καπνού ήδη ρούμι. Στο δωμάτιο μιας προημιτελικής. Mary Ay, Ay, Ay, η μελαγχολία της. Και στη La Roconola ακούτε ένα τραγούδι από το La Sonora.

“Ήρθε από την ύπαιθρο στην πόλη. Μια νύχτα η Terencio την άφησε. Για το μαγείρεμα της ημέρας, τη λάβα και το ξένο σίδερο. Πωλήστε λαχειοφόρος αγορά, για το Metrocentro και κάθε βράδυ στον καλύτερο πλειοδότη ενοικιάζει το σώμα του.

Αυτή είναι η αρχή του τραγουδιού “Poor La María” από τον τραγουδιστή της Νικαράγουα -Luis Enrique Mejía Godoy. Αυτό το θέμα σηματοδότησε μια ολόκληρη γενιά στη Νικαράγουα, εδώ στην Tiquicia, στην Κεντρική Αμερική, τη Νότια Αμερική και το Μεξικό. Ήταν μια επιτυχία τόσο λίγος και μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι χωρίς φόβο έγινε ένας ύμνος.

Αυτό το 19 Φεβρουαρίου 2025, Mejía Godoy, γυρίζει 80 χρόνια γενεθλίων, δάσκαλος! Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τον ψάχνουμε, για να γιορτάσουμε τα γενέθλιά του και να θυμόμαστε μαζί του ότι το πιο διάσημο τραγούδι του έχει ήδη 32.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Η Νικαράγουα έκανε μια δύσκολη και επικίνδυνη απόφαση που τον έφερε στην Κόστα Ρίκα για να εκπληρώσει ένα όνειρο

Πώς γεννήθηκε η Μαρία;

Τα τραγούδια, όπως λέω, φτάνουν όταν θέλουν, όπως οι Μούσες. Η εμπειρία μου, μιας ζωής, ανεξάρτητα από το αν κάποιος για μια συνομιλία, από έναν κάτοχο εφημερίδων, κάποια ιστορία που σας λένε, σώζεται στη μνήμη και όταν γράφεται είναι το υλικό εκεί.

Δεν σχεδιάζω πολύ τα τραγούδια. Φτάνουν σε μένα. Θυμάμαι ότι το 1992 γεννήθηκε αυτό το τραγούδι, στη Managua. Σκέφτηκα εκείνη την εποχή για τις μεταναστεύσεις ότι οι Νικαράγουες έπρεπε να ζήσουν μέσα και έξω από τη Νικαράγουα. Όπως λέει ο ποιητής της Νικαράγουα, ο Pablo Antonio Cuadra, είμαστε μια χώρα στην πολυετή έξοδο.

https://www.youtube.com/watch?v=s-jskg6hdry

Οι άνθρωποι της Νικαράγουας έχουν χτυπήσει σεισμούς, ηφαίστεια, quartelazo, επαναστάσεις, εμφύλιους πολέμους, παρεμβάσεις. Είναι πολλή ιστορία γεμάτη συγκρούσεις που παράγουν στον πληθυσμό ότι η αντίδραση να φύγει από την πλευρά στην άλλη.

Είναι μια χώρα που, δυστυχώς, έχει υπογραφεί, δυστυχώς πολιτικής ή φύσης, να μεταναστεύσει και, περιέργως, ότι η μετανάστευση δεν ήταν για την Ονδούρα που είναι σύνορα, τα περισσότερα είναι για την Κόστα Ρίκα.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Paquita Η γειτονιά είπε στο Imitora Tica τι οι άνδρες που ενέπνευσαν “δύο -legged αρουραίος” έκανε σε αυτήν

Το πρώτο πράγμα που έζησε η Νικαράγουα και η ζωή είναι μια μετανάστευση από την ύπαιθρο στην πόλη και αυτό προκαλεί ένα κοινωνικό πρόβλημα, διότι αυτοί οι αγρότες, αυτοί οι ταπεινοί άνθρωποι, κυρίως αναλφάβητοι, χωρίς καν σχηματισμό, δεν είναι διατεθειμένοι να πάνε σε μια πόλη όπως η διαχείριση , η πόλη τα τρώει και, φυσικά, έρχονται ήδη με παιδιά.

Ποιος είναι η Μαρία;

Ένας μετανάστης που χωρίς επιλογές για να προχωρήσει με τα παιδιά του τελειώνει στην πορνεία. Το 1990, ως πόλη, γνώρισα αυτή την πραγματικότητα που χαρακτηρίστηκε πάντα από τη μουσική ότι ανάμεσα στον πόνο και τη θλίψη πολλών μεταναστών, κατάφερε να δώσει λίγη χαρά.

Άρχισα να γράφω ένα πρώτο σχέδιο στα τέλη του 1991. Όταν τα εμπορικά κέντρα και οι κυκλικοί κόμβοι γεννήθηκαν στο Managu; LAWAR και ψητό σίδερο, αλλά καταλήγει στον εαυτό του.

Το τραγούδι ήρθε ένα;

Πήρα μια ιστορία. Και θα του πω κάτι που έχω πει ποτέ, δεν βρήκα πώς να τελειώσω το τραγούδι επειδή είναι μια κατάσταση απελπισίας και δεν ήθελα να φύγω, να το πω έτσι, δραματικό, λυπηρό, χωρίς ελπίδα, χωρίς έξοδο.

Γι ‘αυτό κατέληξα να θυμάμαι ότι “τα σκουλαρίκια που λείπουν από το φεγγάρι, τα έχω αποθηκευτεί για να φτιάξουν ένα κολιέ”. Αυτό είναι ένα τραγούδι Sonora (ο Gody μιλάει για το Sonora Matancera, ο οποίος είναι από την Κούβα και έκανε αυτό το τραγούδι με τον Vicentico Valdés).

Στην αρχή του τραγουδιού μου το τραγούδι Sonora αναφέρεται, στο τέλος το έβαλα για να κλείσω αυτή την ιστορία με την υπόσχεση των σκουλαρίκια, μιλάμε πάντα για ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Με κάποιο τρόπο είναι μια ιστορία αγάπης, αλλά και αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση με τα δικαιώματα των γυναικών. Είναι ένα τραγούδι με πάρα πολλά πράγματα. Έχει μια ιστορία που επαναλαμβάνεται μέχρι σήμερα, η οποία δεν είναι μοναδική για τη Νικαράγουα, αλλά πολλές χώρες το ζουν.

Ήταν καθαρή έμπνευση ή υπήρχε πραγματικά μια Μαρία που τον ενέπνευσε;

Είδα εκείνους τους Marías να κατεβαίνουν από το Tiscapa στο Wolf Jack, ήταν νέοι, αυτό είναι το χειρότερο, πολύ νέοι. Τους είδα και σκέφτηκα, είναι αυτό το μέλλον της Νικαράγουα; Η Marias υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Η Tica έχει 33 χρόνια για να κάνει το αδύνατο για την αγάπη του Chayanne

Έχω πολλές ιστορίες μετά το τραγούδι. Έχω συναντήσει πολλές γυναίκες που μου λένε ότι είναι Μαρία. Μου λένε ότι έχουν 3 παιδιά, ότι ο σύζυγος τους άφησε: “Ήρθα από την ύπαιθρο στην πόλη” … Η πραγματικότητα είναι πολύ ισχυρότερη από τη μυθοπλασία.

Έφτασαν οι στίχοι για πρώτη φορά και στη συνέχεια το ρυθμό;

Έχω τη συνήθεια που ενώ γράφω φαντάζομαι τον ρυθμό. Ο ρυθμός της φτωχής Μαρίας μου δίνεται από τη μέτρηση του τραγουδιού.

Είναι ένα άτυπο τραγούδι επειδή είναι πολύ μεγάλο, διαρκεί έξι λεπτά, γιατί αυτό είπε ότι ποτέ δεν συνεργάστηκα με τη βιομηχανία, επιπλέον, ήμουν τυχερός που οι παραγωγές μου με σεβαστούσαν και ότι τραγουδάω πολλά σε συναυλία.

Εσείς με 80 χρόνια και η Μαρία με 32 φανταστήκατε ότι θα τον συνοδεύσει τόσο πολύ και τόσο καλά;

Ποτέ δεν έγραψα έτσι ώστε τα τραγούδια μου να τα βάλουν στο ραδιόφωνο, γράφω πάντα, γιατί θέλω να εκφράσω κάτι, αυτό που νιώθω.

Από την πρώτη μέρα τραγούδησα οι άνθρωποι έμειναν, τότε προειδοποίησα ότι αυτό το τραγούδι είχε κάτι ιδιαίτερο. Πρώτα τραγούδησα ένα χρόνο σε συναυλίες και στη συνέχεια το κατέγραψα σε ένα CD το 1993, στη μουσική της Sony που ήταν στη Μοραβία, εδώ στην Κόστα Ρίκα.

Πώς θα γιορτάσουν η δεκαετία του ’80;

Με μια συναυλία γεμάτη φίλους, θα είναι μέσα στο έτος. Πρέπει να γιορτάσετε το μεγάλο. Θα τους δώσω λεπτομέρειες για να μας συνοδεύουν όποιον του αρέσει.

Θα τραγουδήσει η Μαρία;

Σαφής. Είναι αδύνατο για μένα, για 32 χρόνια, να κάνω μια συναυλία και να μην τραγουδήσω άσχημα. Οι άνθρωποι δεν με συγχωρούν.