Εικόνες της NASA αποκαλύπτουν το μεγαλύτερο παγόβουνο του κόσμου που δραπετεύει από την Ανταρκτική

Φωτογραφίες από το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο έχουν τραβήξει NASA καθώς παρασύρεται προς το μέρος του χαμός σε πιο ζεστά νερά.

Το παγόβουνο, που ονομάζεται A-23A (μερικές φορές ονομάζεται A23a), μόλις ξέφυγε από μια δίνη ωκεάνιου ρεύματος που το είχε παγιδεύσει ακριβώς στα βόρεια των Νήσων Όρκνεϊ για μήνες, περιστρέφοντας αριστερόστροφα λίγο πολύ επί τόπου με ρυθμό περίπου 15 μοιρών κάθε μέρα.

Τώρα, το παγόβουνο έχει απελευθερωθεί από αυτό το υδάτινο κλουβί και επιπλέει βορειοανατολικά προς την κατεύθυνση του νησιού Νότια Τζόρτζια, όπου αναμένεται να σπάσει και να λιώσει στη λήθη.

Οι εικόνες της NASA αποκαλύπτουν το ταξίδι αυτής της τεράστιας πλάκας πάγου καθώς έκανε ένα διάλειμμα για τα ανοιχτά νερά του Νότιου Ωκεανού, ξεφεύγοντας τελικά από τις λαβές της Ανταρκτικής.

Αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τα όργανα MODIS (Φασματοραδιόμετρο Απεικόνισης Μέτριας Ανάλυσης) και VIIRS (Visible Infrared Imaging Radiometer Suite) σε αρκετούς δορυφόρους της NASA και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας.

Από την Παρασκευή, το A-23A έχει έκταση περίπου 1.062 τετραγωνικά μίλια, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Πάγου των ΗΠΑ, καθιστώντας το περίπου διπλάσιο από το μέγεθος του Λος Άντζελες. Το παγόβουνο ήταν παλαιότερα μεγαλύτερο, περίπου στο μέγεθος του Ρόουντ Άιλαντ, έχοντας φτάσει σε έκταση 1.700 τετραγωνικών μιλίων τον Νοέμβριο του 2023.

Το 1986, το A-23A αποκόπηκε αρχικά από την παγοθήκη Filchner-Ronne κοντά στην Ανταρκτική Χερσόνησο, αλλά σχεδόν αμέσως προσγειώθηκε στον πυθμένα της θάλασσας στη νότια Θάλασσα Weddell. Το παγόβουνο παρέμεινε εκεί για περισσότερα από 30 χρόνια μέχρι που τελικά επέπλεε ελεύθερο το 2020, πιθανότατα λόγω τήξης, και επέπλεε προς τα βόρεια κατά μήκος της χερσονήσου της Ανταρκτικής. Στη συνέχεια, το καλοκαίρι του 2024, το A-23A παγιδεύτηκε σε μια στήλη Taylor – ένα περιστρεφόμενο ρεύμα – πάνω από ένα χτύπημα στον πυθμένα του ωκεανού που ονομάζεται Pirie Bank.

“Είναι συναρπαστικό να βλέπουμε το A23a να κινείται ξανά μετά από περιόδους κολλήματος. Μας ενδιαφέρει να δούμε αν θα ακολουθήσει την ίδια διαδρομή που έχουν ακολουθήσει τα άλλα μεγάλα παγόβουνα που έχουν γεννηθεί από την Ανταρκτική”, δήλωσε ο Andrew Meijers, ωκεανογράφος στη Βρετανία. Η Antarctic Survey και συνεπικεφαλής του έργου OCEAN:ICE, σε δήλωση.

Πάνω από το 90 τοις εκατό των παγόβουνων της Ανταρκτικής καταλήγουν να επιπλέουν σε ένα ρεύμα που ρέει δεξιόστροφα που ονομάζεται Weddell Gyre, περνώντας κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Ανταρκτικής χερσονήσου όπως έκανε αρχικά το A-23A. Αυτή η διαδρομή ονομάζεται Iceberg Alley και είναι η τελική διαδρομή των περισσότερων παγόβουνων καθώς προωθούνται προς τα βόρεια σε θερμότερα νερά μέχρι την αναπόφευκτη εξαφάνισή τους.

Ωστόσο, ορισμένα παγόβουνα κάνουν κάποιες παρακάμψεις στην πορεία, συμπεριλαμβανομένου του παγόβουνου A-68A, το οποίο κυκλοφόρησε στο Drake Passage για λίγο το 2017, και του ίδιου του A-23A. Κατά τη διάρκεια του χρόνου του στη στήλη Taylor, το A-23A εθεάθη να κάνει 15 συνολικά περιστροφές καθώς περιστρέφεται.

«Δεν γνωρίζω κάποιο παγόβουνο που έχει παγιδευτεί με τόσο επίμονο τρόπο σε μια τόσο μικρή περιοχή», είπε ο Jan Lieser, ειδικός στον πάγο στη Μετεωρολογική Υπηρεσία της Ανταρκτικής που παρακολουθούσε το A-23A, σε ένα blog του NASA Earth Observatory. θέση.

Το παγόβουνο έχει διανύσει περίπου 150 μίλια από τότε που ξέφυγε από τη στήλη Taylor, κατευθυνόμενος βορειοανατολικά. Το τι ακριβώς προκάλεσε τη χειραφέτηση του A-23A από το ρεύμα παραμένει άγνωστο.

«Η υπόθεσή μου είναι ότι μια τυχαία διαταραχή στο σύστημα μπορεί να έχει προκαλέσει μια ελαφρά παραλλαγή της «συνηθισμένης» περιστροφής, έτσι ώστε το παγόβουνο να βρήκε μια διαδρομή εξόδου», είπε ο Lieser.

Τους επόμενους μήνες, το A-23A θα συρρικνωθεί αργά, θα σπάσει και θα λιώσει, και ο τίτλος του «μεγαλύτερου παγόβουνου» θα πάει σε άλλον.

Έχετε μια συμβουλή για μια επιστημονική ιστορία που Newsweek πρέπει να καλύπτει; Έχετε κάποια ερώτηση για την Ανταρκτική; Ενημερώστε μας μέσω Science@newsweek.com.